நிஜமான தர்மவான்!

மன்னன் விக்ரமாதித்தன்குதிரையில் சென்றுகொண்டிருந்தான்.

வழியில், ஒருபசுமாட்டின் அபயக்குரல் கேட்டது.

குரல் வந்த திசை நோக்கிச் சென்றமன்னன், சேற்றில் அது சிக்கிக்கிடப்பதைக் கண்டான்.

பசுவைகாப்பாற்ற எவ்வளவோ முயன்றும், விக்ரமாதித்தினால் முடியவில்லை.

என்ன செய்வதென தெரியாமல்திகைத்து நின்ற போது, ஒருசிங்கம் ஒன்று வந்தது.

பசுவின்மீது பாய முயன்றது.

வாளை உருவிய விக்ரமாதித்தன் சிங்கத்தை விரட்ட முயற்சித்தான்.

சிங்கமோ விடுவதாக இல்லை.

அங்கு இருந்த பெரிய ஆலமரத்தில் கிளி ஒன்று வசித்தது.

அதுவிக்ரமாதித்தனிடம், “”மன்னா! பசுவோ சேற்றில் உயிர் விடப்போவது உறுதி.

அதைச்சிங்கத்திடமே விட்டு விடு.

அதைக் காப்பாற்றுவதாக எண்ணிக்கொண்டு உன் உயிரை ஏன் பணயம்வைக்கிறாய்?

சிங்கம் உன்னைக்கொன்று விட்டால் என்னசெய்வாய்?’ என்று கேட்டது.

அதற்கு அவன், “”கிளியே! அதர்மவழியில் சிந்திக்காதே.

வலியமிருகம் எளிய மிருகத்தின்உயிரைப் பறிக்க நினைப்பது இயற்கையே! எனினும், பிறர்உயிரைக் காப்பாற்ற தன்னுயிரை அளிப்பவனே பாக்கியசாலி.

கருணையால் செய்யும் எந்தசெயலும் கடவுளுக்குரியதே,”என்று பதில் அளித்தான்.

இதைச் சொன்னதும் பசுதர்மதேவதையாகவும், இந்திரன்சிங்கமாகவும், பூமாதேவிகிளியாகவும் தோன்றினர்.

“நீயே நிஜமான தர்மவான்’ என்றுபுகழ்ந்து ஆசியளித்தனர்.